(English bellow)

De eerste school van onze kinderen lag op ongeveer 700m afstand: dat was een kwartiertje slenteren met twee peuters langs een drukke Amsterdamse weg. Af en toe samen met andere kinderen uit de buurt. Soms namen we een zijstraat: groener en rustiger. De tweede school is iets verder op: precies 2,5 km, 30 minuten stevig wandelen. We hebben onze les geleerd: zijstraten en een park zijn nu onderdeel van de route. Met mooi weer of voldoende tijd gaan we af en toe ook langs een tweede park en halen we een koffie of ijsje. Dat lopen naar school #lopennaarschool is een heel bijzonder ritueel geworden dat langzaam ons leven binnen is gekomen. Soms lukt het niet en weken achterelkaar racet iedereen op zijn fiets naar werk en school. Totdat een van ons zegt: “Zullen we morgen naar school wandelen?”

Al dat wandelen en slenteren betekent de kans om heel veel praten. Er wordt gesproken over school, vrienden, grote en mindere grote gebeurtenissen in het leven. We maken plannen, praten problemen uit; soms wordt er onschuldig geroddeld. We kijken rond, zien winkels veranderen van naam, maar ook bomen die elke maand anders kleuren. We zien mensen aan het haasten, verliefde stellen, lachende gezichten of pijn, jong en oud.

En en toe is er stilte. We lopen naast elkaar en kijken naar de stad als een levend schilderij.

Onbewust heeft al dat lopen, wandelen en slenteren door de stad heel veel over onszelf geleerd. En mijn liefde voor Amsterdam allen maar groter gemaakt.

Deze week organiseert Living Streets de #WALKTOSCHOOLWEEK.

Doen jullie ook mee?

(EN)

A plea to walk to school together with the children

Our children's first school was around 800 meters away from our home: that was a stiff fifteen minutes stroll with two toddlers along a busy Amsterdam road. Occasionally other children from the neighbourhood joined. Sometimes we choose for a greener and quieter side street. The second school is further away: exactly 2.5 km, 30 minutes brisk walking. But we learned our lesson: side streets and a park are now part of the route. With good weather or enough time, we occasionally visit a second park and get a coffee or ice cream. Walking to school has become a very special ritual in our lives. Sometimes for weeks everyone has to race on their bikes to work and school. And then one of us proposes: ”Shall we walk to school tomorrow?”

All that walking and strolling together means the opportunity to talk. We chat about school, friends, big and small things in life. We make plans, discuss problems; sometimes there is innocent gossip. We look around, see shops change names, but also trees that color differently every month. We see people rushing, couples in love, smiling faces or suffering ones, young and old.

And sometimes there is silence. We walk side by side and look at the city as a living painting.

Unconsciously, all that walking and strolling through the city has taught us a lot about ourselves. For me personally my love for Amsterdam has only grown bigger and bigger.

ps. This week Living Streets is organising the #WALKTOSCHOOLWEEK.

Please join.